Kategoria: Co nowego?

Inicjatorką założenia Stowarzyszenia Patria Nostra i jednocześnie jego wiceprezesem jest 91-letnia Janina Luberda-Zapaśnik, była więźniarka obozu koncentracyjnego w Lebrechtsdorf.

Pani Janina jeszcze do niedawna była aktywna w działaniach społecznych, związanych z walką z kłamliwymi zwrotami typu „polskie obozy zagłady”. W roku 2015 za pośrednictwem mecenasa Lecha Obary złożyła pozew do sądu przeciwko Tomorrow Focus Media GMBH – wydawcy strony internetowej focus.de, na której dwa lata wcześniej pojawiło się takie określenie.

Niestety, kilka lat temu pani Janina doznała rozległego udaru i obecnie jej aktywność jest mocno ograniczona. Wciąż jednak interesuje się tym, co dzieje się w Stowarzyszeniu. Dlatego regularnie spotykamy się, a pani Janina ze wzruszeniem i ciekawością słucha wszelkich nowinek.
Tak też było w poniedziałek 13 grudnia, kiedy mec. Lech Obara – prezes stowarzyszenia złożył pani Janinie przedświąteczną wizytę.
Przy okazji przekazał jej nagrodę, którą został uhonorowany podczas wrześniowej uroczystej gali Warmińsko-Mazurskiego Klubu Biznesu. Były na niej przyznawane były tytuły Osobowości Roku. Wyróżnienia rozdano w pięciu kategoriach, a wśród osób uhonorowanych znalazł się m. in. mecenas Lech Obara doceniony za działalność społeczną – w tym za działania prowadzone przez Stowarzyszenie Patria Nostra.

Mecenas, wygłaszając krótkie przemówienie podczas odbierania statuetki, przekazał – jak to się wyraził – „część splendoru” na ręce Janiny Luberdy-Zapaśnik. Pani Janina była tym niesamowicie wzruszona. Tym bardziej, że obejrzała relację filmową z gali…
Mec. Obara przekazał też Pani Janinie najnowszą książkę Stowarzyszenia Patria Nostra, której polski tytuł brzmi „Wina bez pokuty? Niemcy i zbrodnie w Polsce w czasie II wojny światowej”. Tytuł oryginału to „Schuld ohne Sühne? Deutschland und die Verbrechen in Polen im Zweiten Weltkrieg”. Książka wydana została w języku niemieckim przy wsparciu finansowym MSZ i jest przeznaczona dla niemieckiego odbiorcy. Odbiorcy, którego świadomość na temat zbrodni niemieckich popełnionych na terenie okupowanej Polski jest nikła.

Mecenas Lech Obara jest autorem rozdziału tej monografii, zatytułowanego najprościej jak się da – „Walka o prawdę”. Rozdział ten opowiada właśnie o „walce ze złą przeszłością” – jak to kiedyś określiła sama Janina Luberda-Zapaśnik dodając, że:

„Jesteśmy ostatnimi świadkami wydarzeń, mających miejsce w okresie II wojny światowej. Jeśli nas zabraknie – a coraz więcej osób z mojego pokolenia odchodzi – to istnieje smutne prawdopodobieństwo, że wiele faktów zostanie przeinaczonych. Nie możemy do tego dopuścić.”

Rozdział autorstwa mecenasa Obary rozpoczyna się od historii założenia stowarzyszenia Patria Nostra, w którym uczestniczyła przecież pani Janina. Następnie opisywane są procesy, wytaczane niemieckim mediom przez byłych więźniów obozów koncentracyjnych, reprezentowanych przez prawników Stowarzyszenia. Pokazana jest walka o prawidłowe wykonywanie wyroków na terenie Niemiec (Karol Tendera vs. ZDF) oraz kształtowanie się doktryny.

„Walka o prawdę” zarówno rozpoczyna się od Janiny Luberdy-Zapaśnik, jak i się nią kończy. Mecenas Obara podsumował bowiem swój rozdział słowami:

„Byli więźniowie walczą o prawdę o złej przeszłości.”

A tymczasem, jak podkreśla dr Janina Luberda-Zapaśnik, była więźniarka obozu, wiceprzewodnicząca Stowarzyszenia Patria Nostra:

W mojej rodzinie stał się cud. Moja córka założyła właśnie w Niemczech swoją rodzinę. Urodziły się polsko-niemieckie dzieci. Wydaje się, że demony przeszłości zostały więc przepędzone. Co nie zwalnia nas wszystkich od obowiązku pamiętania o tejże przeszłości, aby się ona nigdy nie powtórzyła”.

W środę 15 grudnia 2021 r. w Instytucie Współpracy Polsko-Węgierskiej im. Wacława Felczaka w Warszawie mec. Lech Obara – prezes stowarzyszenia Patria Nostra spotkał się z min. Piotrem Naimskim z Rady Fundacji Archiwum Jana Olszewskiego. Co łączy fundację i stowarzyszenie oprócz działań społecznych? Wspólna siedziba! Fundacja Archiwum Jana Olszewskiego jest zarejestrowana w Olsztynie przy ul. Partyzantów – w siedzibie kancelarii mec. Obary. Mieści się tu także siedziba stowarzyszenia Patria Nostra.

Mec. Obara i min. Naimski wymienili się informacjami na temat aktualnych działań, prowadzonych przez stowarzyszenie i fundację. Piotr Naimski otrzymał w prezencie najnowszą książkę pod tytułem „Schuld ohne Sühne? Deutschland und die Verbrechen in Polen im Zweiten Weltkrieg” („Wina bez pokuty? Niemcy i zbrodnie w Polsce w czasie II wojny światowej”) wydaną przez stowarzyszenie Patria Nostra we współpracy z Touro College Berlin, a sfinansowaną ze środków MSZ.

Ministra bardzo zainteresowały treści w niej zawarte. My także uważamy, że taka publikacja – w dodatku w języku niemieckim i przeznaczona dla niemieckiego odbiorcy – stanowi olbrzymi wkład w kreowanie polityki historycznej naszego kraju i jego wizerunek na arenie międzynarodowej.

Mecenas zdradził min. Naimskiemu najnowsze plany Stowarzyszenia, a mianowicie – wydanie publikacji w języku polskim. Piotr Naimski podpowiedział, że być może lepiej by było wydać książkę w języku angielskim – wówczas trafi na arenę międzynarodową. Z tą sugestią całkowicie się zgadzamy.

Mamy też nadzieję, że współpraca naszego stowarzyszenia i Fundacji Archiwum Jana Olszewskiego będzie się rozwijała.

To kolejny sukces naszej Kancelarii! Wygraliśmy ze znaną firmą windykacyjną.

Dzięki opracowanemu przez Kancelarię „patentowi” udało się uzyskać korzystne dla naszego klienta rozstrzygnięcie.

Sąd Rejonowy w Olsztynie w sprawie o sygn. akt. XC2150/21 oddalił powództwo firmy windykacyjnej w całości. Zasądził też zwrot kosztów procesu.

Nasz klient może spać spokojnie stając się człowiekiem wolnym od długu w wysokości ponad 22 tys. złotych, którego nie byłby w stanie samodzielnie spłacić.

Zakupy internetowe stają się coraz bardziej popularne. Pozwalają na za oszczędzenie czasu i znalezienie potrzebnego towaru bez wychodzenia z domu, co bywa szczególnie dogodne w dobie pandemii. Nie zawsze jednak realizacja tak zawartej umowy przebiega bez zastrzeżeń. Czasami można trafić na sklep, który w rzeczywistości nie istnieje. Taki problem spotkał grupę ponad 260 konsumentów, którzy zakupili sprzęt AGD na hot-agd.pl  i nie otrzymali swoich lodówek czy pralek. Większość z nich dokonując zakupów bazowała na pozytywnych opiniach w sieci, na platformach opiniowych, które później okazały się fałszywe. W przypadku osób, które zgłosiły się po pomoc do naszej Kancelarii była to platforma Opineo.pl.

Mechanizm ten doskonale opisała red. Małgorzata Kolińska-Dąbrowska w artykule „Nie wierz we wszystkie opinie, które przeczytasz w sieci”:

Nie wierz we wszystkie opinie, które przeczytasz w sieci.

Po rozmowach z pokrzywdzonymi, mecenas Lech Obara wraz z Poseł Iwoną Arent złożyli zawiadomienie do Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumenta dotyczące podejrzenia stosowania praktyk naruszających  zbiorowe interesy konsumentów przez serwis opiniodawczy.

– Patrząc na tę sprawę nawet nie z prawnego, ale czysto ludzkiego punktu widzenia, taka firma jak Opineo.pl powinna wykazać się chociaż odrobiną staranności, zbierając i upubliczniając opinie o innych podmiotach gospodarczych – ocenia mec. Obara

Prezes UOKiK w obszernym piśmie odpowiedział, że „z uwagi na możliwe nieprawidłowości w sposobie moderowania opinii w serwisach internetowych (w tym również nieskuteczne wykrywanie fałszywych opinii), o których mowa w zawiadomieniu, prezes urzędu do końca 2021r. podejmie dalsze działania mające na celu weryfikację procesu dodawania oraz moderowania opinii przez serwisy udostępniające opinie”.

Wskazał także, że  problem fałszowania opinii i manipulowania nimi stał się przedmiotem zainteresowania Unii Europejskiej. W 2019 r. przyjęto dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady UE 2019/2161, która wyraźnie zakazuje zamieszczania fałszywych opinii i manipulowania opiniami. Jest częścią projektu unowocześnienia unijnych przepisów dotyczących ochrony konsumenta przed nieuczciwymi praktykami rynkowymi w warunkach e-commerce. Jej implementacja przewidziana jest na listopad 2021r.

To jednak nie wszystkie nasze działania w tej sprawie. Poseł Iwona Arent, przy wsparciu prawników naszej Kancelarii złożyła zawiadomienie do Prokuratury Rejonowej Warszawa-Mokotów w Warszawie. Dotyczyło ono udostępnienia na portalu Opineo.pl 88 pozytywnych opinii dotyczących sklepu hot.pl-agd. Z kolei postępowanie w przedmiocie działalności tego sklepu prowadzone jest przez Prokuraturę Okręgową w Warszawie.

Prokuratura bardzo poważnie podeszła do tematu. Niedawno otrzymaliśmy postanowienie o wszczęciu śledztwa i uznania, że zachodzi w tej sprawie „uzasadnione podejrzenie popełnienia przestępstwa”. Śledztwo dotyczy „udostępnienia w okresie od 27 lutego 2021r. do 21 marca 2021r. w Warszawie, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, na portalu Opineo.pl 88 pozytywnych opinii, dotyczących sklepu internetowego hot-agd.pl, czym uwiarygodniono działalność wymienionego sklepu i ułatwiono podmiotowi, który go prowadził doprowadzenie w celu osiągnięcia korzyści majątkowej co najmniej 200 osób do niekorzystnego rozporządzenia mieniem (…) poprzez wprowadzenie w błąd co do zamiaru wywiązania się zawartych na odległość umów sprzedaży sprzętu AGD (…).

Co ważne, aby skonsolidować pokrzywdzone osoby, prawnicy Kancelarii pomogli pokrzywdzonym powołać Stowarzyszenie Stop Przestępstwom Internetowym którego głównym celem jest pomoc prawna, a także podejmowanie, prowadzenie i popieranie wszelkich inicjatyw i działań prowadzących do podnoszenia świadomości prawnej obywatel w zakresie ochrony praw konsumenta.  

Portal Onet musiał przeprosić dyrektora Instytutu Współpracy Polsko-Węgierskiej Macieja Szymanowskiego. Powodem jest naruszenie jego dobrego imienia. Do zniesławienia doszło w tekście „Instytut Współpracy PiS-u i Fideszu. Jak rząd za miliony krzewi miłość do Orbana” autorstwa Janusza Schwertnera. Pełnomocnikiem Macieja Szymanowskiego była Kancelaria Radców Prawnych i Adwokatów „Lech Obara i Współpracownicy”.

Maciej Szymanowski swój pozew motywował tym, że w publikacji pojawiły się w jego kierunku „nieprawdzie twierdzenia o domniemanym udziale w dysponowaniu środkami publicznymi w okresie zatrudnienia w MSZ”. W spornym artykule Janusz Schwertner twierdził też m.in., że „Instytut Współpracy Polsko-Węgierskiej, który miał zajmować się krzewieniem wspólnego dziedzictwa, stał się propagandową machiną PiS”.

Szymanowski zarzucał też Onetowi formułowanie pod jego adresem „nieprawdziwych twierdzeń o domniemanym udziale w dysponowaniu środkami publicznymi w okresie zatrudnienia w MSZ”.

Teraz na początku wspomnianego tekstu autorstwa Janusza Schwertnera opublikowane zostały przeprosiny następującej treści:

„Wydawca Portalu Internetowego Onet oświadcza, że nie polegały na prawdzie zawarte w artykule z dnia 18 marca 2019r. autorstwa Janusza Schwertnera, pt: »Instytut Współpracy PiS-u i Fideszu. Jak rząd za miliony krzewi miłość do Orbana«, sugestie, aby Pan Maciej Szymanowski, jako pracownik MSZ, zatwierdzał przetarg i doprowadził w 2013r. do przyznania FRMO dotacji publicznej. Za to naruszenie jego dobrego imienia wydawca Ringier Axel Springer Polska Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie niniejszym przeprasza”.

– To już kolejna sprawa z zakresu ochrony dóbr osobistych, której się z sukcesem podjęliśmy – ocenia mecenas Lech Obara.

Przypomnijmy najważniejsze procesy o ochronę dóbr osobistych, wygrane przez Kancelarię Radców Prawnych i Adwokatów „Lech Obara i Współpracownicy”

Kancelaria reprezentowała Jerzego Szmita, prezesa warmińsko-mazurskiego oddziału Prawa i Sprawiedliwości w procesie przeciwkodziennikowi Fakt (Ringier Axel Springer).

24 sierpnia 2020 r. Sąd Apelacyjny w Białymstoku doręczył postanowienie Sądu Najwyższego o odmowie przyjęcia do rozpoznania skargi kasacyjnej złożonej przez wydawcę dziennika Fakt Gazeta Codzienna i obciążył go kosztami postępowania kasacyjnego. Sprawa dotyczyła nieprawdziwych informacji opublikowanych w papierowym i internetowym wydaniu Faktu, a dotyczących rezygnacji Jerzego Szmita ze stanowiska wiceministra budownictwa i infrastruktury. W tekście z 2017 r. pojawiły się pośrednie zarzuty korupcyjne oraz sugestie, jakoby CBA prowadziło czynności kontrolne w stosunku do Jerzego Szmita. Naruszało to dobra osobiste byłego już wiceministra.Ringier Axel Springer Polska został zobowiązany do przeproszenia Jerzego Szmita na łamach dziennika „Fakt Gazeta Codzienna” i portalu internetowego „Fakt.pl” i zapłaty 25 tys. zł na wskazany cel społeczny (zabytkowy pałac w Jaszunach na Litwie).

W roku 2013 Kancelaria reprezentowała Lucie S. w wygranej sprawie przeciwko Super Expressowi. Dziennik napisał, że MSZ przyznało Fundacji Rozwoju Myśli Obywatelskiej dotację w wysokości 1,4 mln zł z puli środków przeznaczonych na projekt „Współpraca z Polonią i Polakami za granicą”. Według gazety fundacja została zarejestrowana półtora miesiąca przed rozpoczęciem konkursu na przyznanie środków, a jej prezesem jest znajomy Sławomira Mitrowskiego, doradcy wiceministra spraw zagranicznych Janusza Ciska. W Fundacji – jak napisał „SE” – pracować miała również Lucie S., żona Macieja Szymanowskiego, asystenta Ciska. Gazeta musiała sprostować tę oczywistą nieprawdę.

Kancelaria reprezentowała też Macieja Szymanowskiego, którego zwolniono z pracy w MSZ ze stanowiska asystenta ministra  w wyniku wprawy opisanej wyżej. Również z sukcesem.

Reprezentowanie swoich interesów, jeśli chodzi o dobra osobiste powierzyła nam także spółka PKP Telkol. OPZZ zdecydował się wycofać pozew przeciwko naszemu klientowi, co poczytujemy za nasz duży i znaczący sukces.

Prawnicy kancelarii prowadzą także sprawy o ochronę dóbr osobistych na terenie Niemiec. Chodzi o pojawiające się w tamtejszych mediach zwroty typu „polskie obozy zagłady”. Wytoczyliśmy procesy znaczącym niemieckim mediom: Axel Springer SE (wydawca dziennika Die Welt), Mittelbayerischer Verlag KG z siedzibą w Regensburgu, Tommorow Focus Media GmbH (wydawca) Focus Online, telewizja publiczna ZDF oraz rozgłośnia radiowa Bayerischer Rundfunk.

Dobiegł końca proces Krzysztofa K. – byłego olsztyńskiego adwokata, nazywanego też „czarną owcą Palestry”. Jego zatrzymanie w maju 2017 r. stało się sensacją nie tylko w olsztyńskim środowisku prawniczym – temat podjęły wszystkie media ogólnopolskie. Wszystko to działo się w latach 2012-2016. Były adwokat 4 lata temu trafił do aresztu z 12 zarzutami. Były to m. in. oszustwa, wyłudzenia mieszkań i działek, nakłanianie do składania fałszywych zeznań, fałszowanie i ukrywanie dokumentów a także  przywłaszczenie powierzonych mu pieniędzy w wysokości około 100 tys złotych.

Wraz z Krzysztofem K. na ławie oskarżonych zasiedli też jego rodzice, na których były adwokat przepisywał wyłudzone nieruchomości. Wczoraj (3 listopada 2021r.) Sąd Okręgowy w Ostrołęce wydał w tej sprawie wyrok (II K 47/18). Za wszystkie przestępstwa wymierzył Krzysztofowi K. łączną karę 4 lat bezwzględnego pozbawienia wolności oraz 80 tys. złotych grzywny (800 stawek dziennych grzywny, przy czym wysokość jednej stawki to kwota 100 złotych). Krzysztof K. dostał też zakaz wykonywania zawodu adwokata lub radcy prawnego na okres 10 lat. Musi również zwrócić koszty ustanowienia pełnomocnika z wyboru jednej ze stron.

Jaki był schemat działania olsztyńskiego (byłego) adwokata? Otóż Krzysztof K. na przykład wprowadził w błąd swoją klientkę, która przeniosła prawa własności atrakcyjnych działek o wartości 1 mln zł na rodzinę byłego adwokata i jego kolegę.

Ta sprawa to modelowy przykład jego przebiegłego działania. Zaczęła się w roku 2012. Krzysztof K., jeszcze jako aplikant, zajął się sprawą spadkową 50-letniej wówczas Agnieszki Sz. z okolic Olsztyna. W spadku przypadło jej ponad 8 ha gruntów ojcowizny pod Rypinem, w tym dwie atrakcyjne działki nad jeziorem. Agnieszka Sz. mogła ziemię sprzedać, ale połowa jej licznego rodzeństwa ubiegała się o zachowek. I wtedy pojawił się Krzysztof K. Obiecał, że tak poprowadzi tę sprawę, że puści rodzeństwo „z torbami”,  jeśli tylko Agnieszka Sz. …przepisze ziemię na niego (sic!) Czynił też wiele zabiegów, aby zyskać jej przychylność i zaufanie. Odwiedzał w szpitalu (kobieta zachorowała na raka), dawał kwiaty, dopytywał się o zdrowie.  Agnieszka Sz. „połknęła haczyk”. Wkrótce doszło do podpisania u notariusza w Olsztynie trzech aktów notarialnych. Krzysztof K. nie przepisał bowiem ziemi na siebie. Interes ten polegał na tzw. przeniesieniu własności majątku na jego rodziców, teścia oraz kolegę. W sumie dotychczasowa właścicielka „sprzedała” trzy działki o łącznej powierzchni ponad 6 ha, których wartość prokuratura szacuje na 1 mln zł. Formalnie (i notarialnie?!) za każdą z nich miała dostać ledwie od 15 do 20 tys. zł, ale i tych pieniędzy nigdy nie ujrzała. Kiedy żegnała się ze swoimi łaskawcami, jeden miał wsunąć jej do kieszeni kopertę, w której było 10 tys. złotych. Zapłatę za milczenie szybko wydała na zakup lekarstw. Tajemnica wyszła na jaw dopiero po czterech i pół roku.

Z kolei z pewnym starszym małżeństwem K. zawarł umowę na udzielenie 30 tys. zł pożyczki, uzyskując prawo własności mieszkania za 120 tys. zł. A gdy nieświadomi konsekwencji ludzie nie zwrócili w terminie pieniędzy, kazał im opuścić lokal, do czego nie doszło tylko dlatego, że poprosili o pomoc innego prawnika.

Prowadzenie usług pożyczkowych jest sprzeczne z etyką adwokacką, ale Krzysztof K. dodatkowo próbował „naciągnąć” klientów na fikcyjne kwoty. Od emerytowanego lekarza wojskowego Zbigniewa Z. żądał zwrotu 67 tys. zł, choć realnie pożyczył mu zaledwie 11 tys.

Zbigniew Z. pilnie potrzebował pieniędzy z powodu sytuacji rodzinnej. Na budynku przy ul. Kopernika w Olsztynie, obok tablicy kancelarii adwokackiej Krzysztofa K. zauważył szyld o udzielaniu pożyczek. Umówił się telefonicznie.  Adwokat dał mu 800 zł, na które podpisali umowę, wliczając 10 proc. odsetek. Do tego podpisał deklarację wekslową i weksel in blanco. Kiedy w ustalonym czasie Zbigniew Z. chciał zwrócić pieniądze, Krzysztof K. sam zaproponował kolejną, już większą pożyczkę, a od kwoty 5 tys. zł odliczył wcześniejsze 880 zł. Na oczach klienta podarł wcześniejszą umowę i podpisał nową, zachowując ten sam numer. Historia powtarzała się jeszcze kilkakrotnie, ale suma pożyczek na papierze w ciągu czterech miesięcy 2014 r. nie przekroczyła 17 tys. zł, choć realnie klient dostał ok. 11 tys. zł. Lekarz oddał 13 300 zł, a kiedy uznał, że odsetki są na poziomie lichwiarskim, chciał o nie walczyć w sądzie. Wtedy dotarł do niego – poprzez sąd – nakaz zapłaty… 67 tys. zł! Skąd taka kwota? Adwokat miał przerobić numer na jednej umowie, w której wpisał na nowo 50 tys. zł, a resztę umów zachował, w obecności klienta niszcząc jedynie kopie.

Podobne sposoby zastosował wobec kilku innych osób.

Poszkodowani połączyli siły. Sprawy trafiły do prokuratury. Wszczęto śledztwo, które za pierwszym podejściem zakończyło się umorzeniem. Dopiero gdy sąd przychylił się do odwołania złożonego przez mecenasa Lecha Obarę, pełnomocnika jednego z pokrzywdzonych, Zbigniewa Z., prokurator Anna Grygo-Janusz postawiła byłemu adwokatowi 12 zarzutów. Krzysztof K. albo zasłaniał się niepamięcią, albo dziwił pretensjom pokrzywdzonych, którzy „powinni wiedzieć, co podpisują”.

– Tyle że podpisywali oni w dobrej wierze, pod wpływem osoby zaufania publicznego, jaką jest adwokat – ocenia mec. Lech Obara.

Tak samo uznały zarówno prokuratura, jak i sąd, nakładając na Krzysztofa K. trzymiesięczny areszt, który potem był dwukrotnie przedłużany.

W międzyczasie Krzysztof K. został najpierw zawieszony, a potem pozbawiony prawa wykonywania zawodu i wykreślony z listy adwokatów. Co ciekawe i bulwersujące – mimo młodego wieku (w momencie zatrzymania miał zaledwie 37 lat), Krzysztof K. ”dorobił się” aż 30 postępowań dyscyplinarnych! Dotyczyły one niepłacenia składek, aroganckich i zniesławiających starszych kolegów wypowiedzi, jak również rozliczeń finansowych z klientami, fałszowania dokumentów czy prowadzenia sprawy, w czasie gdy był już zawieszony.

W trakcie procesu Sąd przeanalizował wiele tomów akt. Przesłuchano kilkudziesięciu świadków. Zbigniew Z. w trakcie procesu mówił, że jego celem jest posłanie pazernego adwokata za kraty. I wygląda na to, że swój cel osiągnął. Mimo że wyrok jest nieprawomocny.

Dziś Zaduszki – dzień, w którym wspominamy tych, którzy odeszli. Towarzyszy nam cisza, skupienie i zaduma. Pamięć o bliskich musi trwać, bo jest to nasza historia i tradycja.

Dlatego przygotowaliśmy wspomnienie tych, których już z nami nie ma, a którzy są nierozerwalnie związani ze Stowarzyszeniem Patria Nostra oraz naszą kancelarią. Mieli wpływ nie tylko na naszą działalność, ale także na nasze postrzeganie świata.

Karol Tendera – były więzień Auschwitz – odszedł 1 października 2019r. Pozostawił po sobie swoisty testament, który nie pozwoli nikomu na bezkarne używanie określeń typu „polskie obozy śmierci”.

– Wszyscy mamy wobec niego ogromny dług wdzięczności. To dzięki jego determinacji, w przestrzeni publicznej nie można już bezkarnie używać kłamliwych określeń jak „polskie obozy zagłady”. W efekcie wieloletniej walki Karola Tendery stworzone zostały skuteczne narzędzia prawne do walki z antypolonizmem. Krok po kroku pokonywaliśmy razem z nim przeszkody na drodze do uznania, że godność narodowa jest dobrem osobistym, które podlega ochronie sądowej – wspomina mec. Lech Obara, prezes Stowarzyszenia Patria Nostra.

Kolejną osobą, której nie ma już wśród nas, a którą losy związały z naszym Stowarzyszeniem jest prof. Aurelia Nowicka, zmarła 23 stycznia 2021r. Jest autorką cennego dla nas opracowania „Klauzula porządku publicznego jako podstawa stwierdzenia odmowy wykonalności orzeczenia sądowego – uwagi krytyczne na temat postanowienia niemieckiego Trybunału Federalnego z 19.07.2018r.”

– Rozmowa z Panią Profesor była zawsze znaczącym wydarzeniem. Gdy mówiła o prawie, przejawiała dużą mądrość, inteligencję i dbałość o szczegóły. Ale również była wrażliwa na zwykłe ludzkie sprawy. Była też oddana sprawom Stowarzyszenia Patria Nostra. Bez niej nie osiągnęlibyśmy tego, co udało nam się wywalczyć – wspomina mec. Szymon Topa.

W walkę Stowarzyszenia Patria Nostra o dobre imię Polski włączył się też zmarły 2 maja 2020r. mec. Stefan Hambura, który wybrał, walczył i zwyciężał dla Polski. Bojownik o naprawienie wielkich krzywd, wyrządzonych w czasie wojny przez niemieckiego okupanta.

Pozostaną na zawsze w naszej pamięci.

Sąd Rejonowy w Olsztynie uznał dziś Karola S. – policjanta z olsztyńskiej drogówki – za winnego zarzucanych mu czynów. Funkcjonariusz był oskarżony o spowodowanie wypadku drogowego, w którym zginął 23-letni motocyklista z Dobrego Miasta – Daniel Ostaszewski.

Nasza kancelaria jest pełnomocnikiem oskarżyciela posiłkowego, czyli rodziny zmarłego tragicznie Daniela.

Olsztyński sąd skazał Karola S. za spowodowanie wypadku ze skutkiem śmiertelnym na 1 rok więzienia w zawieszeniu na 3 lata oraz zakaz wykonywania zawodu policjanta przez rok. Orzekł także nawiązki, które oskarżony ma wpłacić rodzinie motocyklisty (na rzecz rodziców – po 10 tys. złotych, a na rzecz rodzeństwa – po 8 tys. złotych).

Ten wyrok nas – jako pełnomocnika – zupełnie nie satysfakcjonuje. Będziemy apelować. Szkoda, że nie przeprowadzono dowodów na zdarzenie, które miało miejsce kilka miesięcy wcześniej, kiedy ten sam policjant potrącił – na szczęście nie śmiertelnie – innego młodego mężczyznę. To mogłoby mieć wpływ na wysokość kary. Nie byłby to bowiem jednostkowy incydent we wzorowej pracy policjanta, ale pewnego rodzaju powtarzalność.

Czy może być coś straszniejszego w karierze policjanta, niż fakt, iż w wyniku jego rażących zaniedbań podczas pościgu zginął młody człowiek? – ocenia mec. Lech Obara.

Tym bardziej, że opinia biegłego z zakresu użycia i wykorzystania środków przymusu bezpośredniego oraz taktyki i techniki interwencji policyjnej pozwala – naszym zdaniem – sformułować następujące zaniechania, które doprowadziły do tak tragicznego finału:

1. Policjant zobowiązany był do zapobiegania wykroczeniom, gdyż tak reguluje jego postępowanie art. 14 ustawy o Policji. Wykroczeniem był brak tablicy rejestracyjnej motocykla. Jest to, co należy podkreślić, wykroczenie, a nie przestępstwo. I tu, na stacji benzynowej, sprawa mogła się zakończyć. Policjanci – według opinii biegłych – mieli na to czas. Mogli wylegitymować a nawet zatrzymać Daniela Ostaszewskiego. Wtedy nie doszłoby ani do pościgu, ani do tej bezsensownej, niepotrzebnej śmierci;
2. Oskarżony policjant nie zaprzestał pościgu pomimo iż zaistniały okoliczności stwarzające zagrożenie utraty życia innych osób, poruszających się po tej drodze. Takie zachowanie nakładało zarządzenie KGP o prowadzeniu pościgu;
3. Przed użyciem samochodu jako środka przymusu bezpośredniego oskarżony powinien wezwać przez megafon do zatrzymania się i działania zgodnego z prawem. To z kolei reguluje ustawa o użyciu środków przymusu bezpośredniego przez Policję. Ostrzeżenie mogłoby pozwolić na uniknięcie wypadku śmiertelnego;
4. Oskarżony nie powiadomił dyżurnego jednostki Policji o rozpoczęciu pościgu, natomiast zgodnie z zarządzenie musiał poinformować o jego przyczynie;
5. Oskarżony nie powiadomił, że opuszcza rejon służbowy. Miał patrolować drogę, a nie stację paliw. Jest to istotne, bo wówczas dyżurny Komendy Policji z Dobrego Miasta mógł mu udzielić wsparcia, a raczej bezwzględnie zabronić interwencji. A tak w ogóle nie miał świadomości, że podejmowana jest jakakolwiek interwencja; 
6. Oskarżony nie mógł używać radiowozu w terenie leśnym jako środka przymusu bezpośredniego. Nie zachował też szczególnej ostrożności zgodnie z rozporządzeniem i ustawą o użyciu środka przymusu bezpośredniego.

Zenon Baranowski

Wzmocnienie praw konsumentów przewidują zmiany w prawie przygotowane przez Ministerstwo Sprawiedliwości.

Obszerny projekt zmian w postępowaniu cywilnym przed sądami przewiduje przede wszystkim wprowadzenie specjalnego, odrębnego postępowania z udziałem konsumentów oraz generalnie zwiększenie zakresu ich ochrony. Ministerstwo Sprawiedliwości podkreśla, że jest to przejaw „wyjścia naprzeciw oczekiwaniom środowiska konsumentów co do zwiększenia zakresu ochrony ich praw”.

Jedną z istotnych zmian jest możliwość prowadzenia procesu w sądzie właściwym dla miejsca zamieszkania konsumenta, a nie przedsiębiorcy. „Możliwość wytoczenia powództwa przez sąd właściwy dla miejsca zamieszkania konsumenta ułatwia konsumentom realizację prawa do sądu” – czytamy w uzasadnieniu projektu. – Zmiany, które wprowadzamy, mają przybliżyć fizycznie sąd do konsumenta – wskazuje w rozmowie z „Naszym Dziennikiem” dr hab. Marcin Warchoł, wiceminister sprawiedliwości, odpowiedzialny za tę nowelizację. Minister tłumaczy, że jest to dalszy ciąg przepisów zwiększających ochronę konsumenta, które zostały opracowane w resorcie sprawiedliwości. Zaznacza, że zwiększanie sprzedaży towarów czy usług przez internet wymaga pogłębiania ochrony konsumentów. Istotnym aspektem jest to, że konsumenci z założenia są słabszą stroną umów, nie dysponują np. zespołami prawników czy ekspertów, dlatego gdy dojdzie do sporu, należy wzmocnić ich sytuację w sądach.

Szybsze postępowanie

Inne rozwiązania dotyczące konsumentów przewidują też przyśpieszenie postępowania przed sądami. Służyć ma temu m.in. obowiązek przedstawiania przez przedsiębiorcę materiału dowodowego na początku postępowania. – Przedsiębiorca będzie zobowiązany do tego, aby już na początku postępowania, w pierwszym piśmie procesowym, przedstawił wszystkie dowody, pod rygorem ich pominięcia w sądzie. To poprawia sytuację konsumenta, który nie będzie zaskakiwany w toku procesu np. nowymi dowodami – wyjaśnia wiceminister sprawiedliwości.

Inny element to położenie nacisku na mediacje, polubowne załatwienie sporu między przedsiębiorcą a konsumentem, bez konieczności pójścia do sądu. Takie dążenia ma wzmocnić sankcja wobec przedsiębiorcy, który uchyla się od polubownego załatwienia sprawy, w postaci możliwości nałożenia na niego kosztów procesu, a nawet ich podwyższenia, niezależnie od wyników sprawy. – Ten aspekt finansowy ma zachęcić do mediacji, do polubownego załatwienia sprawy, żeby do sądu iść w ostateczności – mówi dr hab. Marcin Warchoł.

– Są to działania pozytywne umacniające prawa konsumentów – ocenia w rozmowie z „Naszym Dziennikiem” mec. Lech Obara. Zwraca uwagę, że to kolejne kroki ze strony Ministerstwa Sprawiedliwości zmierzające do umocnienia pozycji konsumentów w sądach i zwiększenia ich ochrony.

Radca prawny wskazuje, że szczególnie cenne są takie rozwiązania, jak możliwość rozłożenia kosztów sądowych na raty oraz proces w miejscu zamieszkania konsumenta. – Rozłożenie kosztów sądowych na raty to są bardzo interesujące zmiany, to urealnia nam prawo do sądu – zauważa mec. Obara. – Z kolei proces w miejscu zamieszkania konsumenta pozwoli obniżyć jego koszty – akcentuje.

Prawnik postuluje jednak – w sytuacji nałożenia na przedsiębiorców istotnych obowiązków proceduralnych – wyłączenie z ich kategorii małych rodzinnych gospodarstw wiejskich, nad czym pracuje ministerstwo rolnictwa. – To przemawia za tym, żeby do grupy konsumentów dołączyć również małe rodzinne gospodarstwa rolne – konstatuje mec. Obara.

Niepotrzebna komplikacja

Jednak nie wszystkie propozycje zmian w prawie prawnicy oceniają pozytywnie. – Możliwość wyboru właściwości miejscowej sądu przez konsumenta, także poprzez wybór sądu właściwego dla jego miejsca zamieszkania, wydaje się dobrym pomysłem, natomiast tworzenie nowego odrębnego trybu to kolejne komplikowanie i tak już skomplikowanej procedury rozstrzygania sporów cywilnych – tłumaczy dr Paweł Bała, adwokat. – Obowiązek powoływania wszystkich twierdzeń i dowodów w pozwie lub w odpowiedzi na pozew przez przedsiębiorcę (prekluzja dowodowa) oceniam pozytywnie, ale nie ma potrzeby tworzyć nowego postępowania odrębnego, by osiągnąć taki skutek – konstatuje.

W ocenie resortu sprawiedliwości projekt ma uprościć obowiązujące procedury, co przełoży się na zmniejszenie obciążenia sądów pracą i skrócenie czasu trwania postępowań. „Celem zmian jest także ułatwienie stronom i pełnomocnikom kontaktu z sądem, ułatwienie konsumentom dochodzenia swoich praw na drodze sądowej oraz wypełnienie luk w obowiązującym prawie” – podkreśla MS w uzasadnieniu. Projekt jest obecnie na etapie konsultacji i opiniowania. Według ministra Marcina Warchoła powinien on zostać przyjęty przez Sejm na początku przyszłego roku.