Prokonsumencka uchwała SN z dnia 25 kwietnia 2024r.
W czwartek 25 kwietnia Sąd Najwyższy podjął uchwałę, w której rozstrzygnął zagadnienia prawne dotyczące kredytów indeksowanych i denominowanych w obcej walucie (tzw. kredytów frankowych), przedstawione przez Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego w związku z ujawnionymi rozbieżnościami w orzecznictwie Sądu Najwyższego i sądów powszechnych.
Sąd Najwyższy stwierdził przede wszystkim, że jeśli umowa zawiera niedozwolone klauzule, to należy orzec jej nieważność. Nie można jej uzupełnić np. kursem średnim NBP. Sąd Najwyższy stwierdził, że oba rodzaje umów kredytowych, zarówno kredyt denominowany, jak i indeksowany, są nieważne zawsze wtedy, gdy klauzule walutowe są bezskuteczne. Umowa upada w całości i nie ma możliwości jej odfrankowienia.
Zdaniem Sądu Najwyższego roszczenia banków o zwrot kapitału kredytu przedawniają się od momentu podniesienia przez konsumenta wobec banku nieuczciwego charakteru warunku, niezależnie czy konsument wskazywał na nieważność umowy. To rozstrzygnięcie Sądu Najwyższego pozwala bankom na odzyskanie kwot kapitału kredytu.
Ponadto Sąd Najwyższy uznał, że wynagrodzenie za bezumowne korzystanie z kapitału, a także waloryzacja, nie należy się ani bankowi, ani konsumentowi.
Uchwała powinna ujednolicić orzecznictwo, o ile nie będzie kwestionowany skład Sądu Najwyższego na co zwracają uwagę i przedstawiciele banków, i Frankowiczów.